O SAMAÍN

O Samaín celébrase a noite do 31 de outubro. Os celtas esa noite
colocaban velas dentro das caveiras dos seus inimigos mortos, nos
cruces de camiños, nos arredores e nas murallas dos seus castros,
para arrepiaren os inimigos.
Algúns
pobos seguen facendo rituais e costumes a carón das cabezas dos
inimigos.
O
samaín coincide con Hallowen, festa infantil onde os nenos tallan
caveiras e disfrázanse de meigas, pantasmas...
As
cabazas, no samaín, úsanse para tallar caveiras. Hai que abrilas e
sacarlles a polba e as pebidas, despois recórtanse os ollos, o nariz
e a boca, cada quen como queira.
Paula
Trigás Nogueira
Fai
máis de 2.600anos, chegaron os Celtas a Galicia, traxeron moitas
cousas entre elas o Samaín.
A
data do Samaín, era a máis perigosa, xa que ese día, os mortos
viran ao mundo dos vivos. Para afastalos dos castros, poñían no
alto das muradas ou castradas, caveiras iluminadas dos inimigos
mortos.
Os
meses Celtas, son 13, xa que estaban calculados sobre a base do
calendario lunar, baseado nas trece lúas cheas.
O
ano Celta, estaba organizado en catro festas principais:
Samaín;
1 de novembro, comezo do inverno.
Beltaín;
1 de maio, comezo do verán.
Lugnasad;
1 de agosto, recollida dos froitos.
Imbolc;
1 de febrero, cristianizada posteriormente.
Sara
A palabra
samaín simplemente significa fin do verán e comezo do inverno. Celébrase a noite do 31 de outubro ao un de novembro. Na cultura
céltica o samaín considerábase a noite máis perigosa do ano, xa
que, as portas do máis aló, mentres permanecian abertas as ánimas
entraban no mundo dos vivos.
Os celtas, para
afastar dos seus castros ás ánimas, colocaban nas muradas dos seus
castros as caveiras dos seus inimigos mortos e iluminábanas con
cadeas.
Agora nós tallamos as nosas caveiras con cabazas; nas Rías
baixas chámanse calacús, caveiras de melón en Cedeira, calabazotes
en Ortigueira e colondros en Ourense.
O hoxe chamado
Halloween descende do samaín, durante esta festa disfrazámonos de
pantasmas, monstros, vampiros.....etc.
Os celtas
aproveitaban esa noite para deixarlle ofrendas aos seus familiares
mortos.
Juan José
Casero Díaz.
É unha
festividade de orixen celta que había en Europa hasta a súa
conversión ao cristianismo , na que a noite do 31 de octubre se
celebraba o fin da temporada das cosechas e era considerada como o
ano Novo Celta.
A
procedencia do nome é gaélica e significa “fin do verán”.
Rafael Lopez
Loureiro (profesor na Coruña) redescubriu esta tradición e
comprobou que existía en Galicia. Comprobou que estaba unido ás
cabazas co culto á morte.
Na vila de
Ribadavia celébrase “a noite meiga” onde o seu castelo e rúas énchense de pantasmas, bruxas , vampiros …………………
O magosto
nace como evolución do Samaín celta.
R. Benéitez
Samaín
é una palabra gaélica que significa “remata o verán”.
Celébrase a noite do 31 de outubro, que era o período máis
perigoso do calendario celta. Xa que ese día abríase un portal
entre o mundo dos
mortos e o mundo real. Para afastar aos espíritos poñían una
cabaza iluminada. Esta tradición exténdese por Galicia e parte de
España. Cada lugar dalle un nome distinto.
Outra
tradición é tallar as cabazas no Samaín, que nos invita a celebrar
o Halloween, aínda que este foi exportado fai uns anos, polo tano
ten a súa orixe no Samaín.
Os
celtas eran politeístas, crían
en moitos deuses. Dise que as súas festas concordaban co cambio das
estacións. Ademáis consideraban as cabezas dos seus inimigos coma
un premio.
E
moitos anos despois, o cristianismo escolleu
estas datas para o día de Todos os Santos e para o día dos
defuntos.
Rubén
Feijóo
LENDA
DA CABAZA
Hai
moitos anos, nunha aldea irlandesa había un monxe chamado Jack que se
cría moi astuto, tanto que ata fixo un pacto co demo .
O pacto
consistía en que se facía mal na terra ao morrer non o deixarían
entrar ao inferno.

Jack fixo mal na terra, entón, ao morrer non puido
ir con Deus, nin co demo. O castigo foi ter que vagar toda a
eternidade cunha cabaza con cara de medo e dentro un anaco de carbón ardente que nunca se apagaría .
Antía.
CURIOSIDADES
Samaín
en galés coñécese como:”Nos Calan Gaef ” que significa "fin do verán".No
calendario celta representa a conxunción entre a auga e a terra.
ACTUALIDADE

Na
actualidade séguese celebrando coas cabazas, e disfrazándose de
zombies góticos, meigas, etc. Tamén se celebra o Hallowen ,que é o Samaín e que os irlandeses exportaron a América.
Antía.
O
samaín é o antecedente europeo do Halloween americano.
Esta
tradición en Galicia exténdese por toda a súa xeografía dándolle
nomes distintos,en Pontevedra son calacús,na zona da Coruña
caveiras ou calabazotes é en Ourense colondros.
Hoxe en
día celébrase disfrazándose de pantasmas,vampiros,bruxas ou zombis
e fanse desfiles e representacións teatrais relacionadas coa noite
de defuntos
Sheila
Seco.
Pastas de Samaín.
Duración:
35min
porciones:10-20(depende
del tamaño)
INGREDIENTES:
150g
de mantequilla
80g
de azúcar glas
1yema
de huevo
200g
de harina
40ml
e leche
Ralladura
de limón y naranja
Sal
Frutos
secos,guindas, cholatitos, fondang, etc(para decorar)
Mantequilla
para engrasar la bandeja
ELABORACIÓN
Poner
la mantequilla en pomada(entre liquida y solida,calentada en el
microondas)en el interior de un bol,agregar el azucar glas y la yema
de huevo,batir bien.
A
continuación,añadir una pizca de sal,las ralladuras y la leche.
Por último agregar la harina tamizada de golpe hasta obtener una masa
homogénea y un poco dura.
Cargar
en una masa pastelera y crear formas: calabazas, fantasmas, vampiros, brujas,...... sobre una bandeja previamente
engrasada con mantequilla o bien sobre un papel de horno.
Hornear
10 min a 180º aprox.
Una
vez fria colocar adornos o bañar con chocolate
CONSEJO
La
masa se puede guardar en la nevera y antes de su utilización se debe
sacar para que se atempere.
Por:Antia
A
CABAZA
As
plantas da cabaza son rastreiras,recóllense no outono, son
orixinarias de América del Sur.
Prántase
no medio do millo para protexelas do sol e das xeadas moi fortes
tamén en terras ácidas.
As
follas son verdes e amplas. E as flores son laranxas e comestibles;
Dentro
da cabaza hai moitas pebidas que son ovaladas e comestibles despois
de secas; cómense coma froitos secos. Tamén son as sementes das
cabazas.
A
cortiza da cabaza madura é moi dura.
En
cada sitio de Galicia chámase dunha forma diferente: colondros,
calacús, calabazotes,.. Hai moitas variedades de cabazas de
diferentes formas e cores.
Utilízanse
para facer potaxes, cremas e doces; para extraer aceites vexetais;
para facer as caveiras do samaín e para alimento dos animais.
Como
facer unha pantasma
Material:
Cola branca
Unha gasa grande
Alambre
Un globo
Unha botella de plástico
Cartulina negra
1º
Paso
O primeiro é facer o
soporte. Para iso hai que recortar a base dunha botella. Despois
inflar un pouco o globo , darlle forma ao alambre e colocalo todo
deste xeito:
2º
Paso
Misturar cola branca e
auga en partes iguais nun recipiente e meter dentro a gasa, escurrila
e despois colocala sobre o soporte, dándolle forma. Deixar secar
durante un día e retirar a estructura.
3ºPaso
Recortar os ollos en
cartulina negra e pegalos sobre a gasa.
Paula.
El
segador de
Vidas.
Esta mañana
como todas las demás Simón desayunó, cogió su bastón se puso su
jersey y salió de casa a dar un paseo; desde que se jubiló hace 8
años, lo viene haciendo diariamente. Llegó al parque que estaba
junto a su casa. Camino hasta el banco donde siempre se sentaba a
esperar a que el sol calentara sus viejos huesos.
Sobre las
once treinta de la mañana al sol brillaba en el cielo, levantó la
cabeza y lo miró, en ese momento vio como una sombra oscura se
acercaba; no se asustó, creyó que su vista cansada le estaba
jugando una mala pasada, pero al acercarse más la sombra, se dio
cuenta de que no era su vista sino que algo oscuro se acercaba a el,
era como una capa larga con capucha y una guadaña con su retorcido
mango y una hoja también oscura y oxidada, guadaña que flotaba en
el aire junto a la oscura capa.
Comenzó a
sentir cierto miedo e inquietud, y cuando la capa y la guadaña
llegaban junto a él vio que no había nadie en la capa, solo vacío
y oscuridad, si pudo escuchar una voz inhumana que le dijo “esta
noche vendré a buscarte.” En ese momento esa oscuridad y miedo
desapareció, y se dio cuenta de que había llegado la hora de
despedirse, tenía unas horas antes de iniciar el viaje.
Durante todo
el día Simón trato de arreglar todos sus asuntos pendientes, de
repasar su larga vida, despedirse de familia y amigos, siempre sin
decir ni lo que había visto ni lo que iba a ocurrir.
Cuando
empezaba a anochecer, se puso su mejor traje, cogió el bastón y
camino hasta el parque, era una noche en la que no se podía ver la
luna llena, por la cantidad de nubes que la cubrían.
Después de
un momento pensó que todo lo que había visto era un mal sueño y
que aún no había llegado su hora.
Con estos
pensamientos en la cabeza, levanto la vista y vio como las nubes de
abrían enseñando una luna llena brillante como, jamás había
visto, en este momento comenzó a ver que la sombra se acercaba y en
ese momento ya sin asustarse creyó que realmente había llegado su
hora.
La sombra
llego a su lado y con la misma voz que la de la mañana la dijo
“Simón acompáñame.”
A la mañana
siguiente dos chicas que hacían deporte por la mañana vieron como
en un banco del parque estaba sentado un señor mayor con su bastón
al lado.
Simón
había muerto y el segador de vidas recolecto un alma más.
Emma y Nayeli.
Buscamos información en Páxina web "Recursos para o Samaín"